Cebbar ağa Akimovnen 1962 senesinden berli tanış edim. O, qırımtatar milliy areketiniñ faal tesisçilerinden biri edi ve halqnıñ tarihiy Vatanına, Qırımğa, avdeti içün küreşe edi.
Biz, Taşkent teşebbüs gruppası, bu insannen pek bağlı edik ve bütün bu yıllar devamında aqqımız içün küreşip, adalet bar olğanına inana edik.
Milliy areketniñ bütün merasimleri Cebbar ağa Akimovniñ iştiragi ile keçirile edi. Cumhuriyet körüşüvlerini keçirmezden evel, biz vilâyet toplaşuvlarını keçire edik, o yerde esas körüşüvde muzakere etilecek meseleler belgilene edi.
O, körüşüvlerde sözde bulunğan adamlarnıñ tekliflerinden netice çıqarmaq, fikirlerni birge ketirmek, olarnı talil etmekniñ ustası edi. Bunen er kesni birleştire edi.
Vatandaşlar onı seve, ürmet ete ve onıñ qıymetini bile edi, onıñ duşmanı yoq edi.
Taşkent vilâyet gruppasınıñ terkibine 200-den ziyade adam kire edi. Olardan 20 kişi böyle adlandırılğan Merkezni teşkil ete edi. Merkezniñ başı yoq edi. Bütün azalar meseleler muzakere etilgende bir seviyede edi. Olar, kimni ve ne vaqıt Moskva, Kiyev, Aqmescitke (Simferopol) ve ilâhre yollamaq kerek olğanını belgiley edi. Amma Mustafa Selimov, Cebbar Akimov ve Bekir Osmanovnıñ teklifleri al etici edi.
Cebbar ağa aqıl ve insaniy hususiyetleri ile ürmetimizni qazana edi, em de o, bizden büyük edi.
O, Taşkent onkologik hastahanesinde yatqanda, biz ğayrı resmiy şekilde, onı tedaviylegen ekimnen añlaşıp, er künlük ziyaretler ve nevbetçilikni teşkil ettik. Bularnıñ arasında bu adamlar oldı: Mustafa Halilov, Suleyman Veli, Şefika Veli, Halil Çalbaş, Edem Halilov, Ablâmit Ümerov, Hatice Dobra, Gülsum Mihalöva, İzzet Hairov, Refat Göcenov, İzzet İzedinov, Osman Mustafayev, Amza Ablayev, Ruslan Eminov, Enfer Kalafatov, Eskender Fazıl, Şevket Kaybulla, Reşat Ablayev, Ramis Kubedinov, Sinaver Kadırov, Reşat Cemilev ve digerler.
Yahşı, açıq insan munasebetleri oña küç-quvet ve ümüt bergen edi. O, saatlarca biznen laf etken edi, ve onıñ boldurğan betinde tebessüm peyda olğan edi.
O, hatıramızda küleryüzlü, sögüş ve duşmanlıq bilmegen insan olıp qaldı, ve biz er kesni ürmetli oca ve ustazımızğa, iç olmasa, biraz oşamağa çağıramız. Onıñ açıq sıfatı, yengil yürüşi ve yüzündeki tebessümi yüreklerimizde yaşay. O, biznen!
Refat GÖCEN
