ER ALDA ELHAMDULİLLÂh!..
Künlerden bir kün, musafir olıp,
……………………………………..ay keldi insanğa…
Ortalıqnı nurlarınen aydınlatıp,
……………………………………………….kirdi odasına…
,,Meraba, dostum!», —
………..dep, külümsredi,
,,Diqqat ile diñle meni…», —
………………………dep, başladı subetini,
…………………….,,Neden kederlengeniñ bilem…», –
…………………………………….dep, devam etti fikrini,
,,Lütfen, bu mesele aqqında, sen qasevet etme…
Er turlü adamlar ola bile bu alemde,
Maqsadıña yetkizmek içün seni,
…………………………..Rabbimiz olarnı yanıña yibere…
Duşmanlarıñ aqqında da sen tüşunme,
Allaha işanıp, Oña qaldır bu belâni,
Olarnen ne yapacağını sadece O bile…»…
,,Böyle vaziyette ne yardım ete bilesiñmi?» —
…………………………………………………dep, subetdeşi soradı,
,,Pek qıyın vaziyetim, amma ne olur ilâc buña?», –
……………………………………………… dep, adam meraqlandı…
,,Dostum…,» – dep, başladı cevapını,
………,,Baq, er adla ,,Elhamdulillâh» dep,
……………………………………….muracaat et Allağa…
Avuçlarıñda saqlıdır Dua…
Er bir derdiñe derman olur Dua…
İç bir zaman avuçlarıñnı açmağa qorqma…
Qabul etile dualar 24 saat devamında,
………………………………………………..bunı iç unutma…
Rabbimiz er kesni, er yerde eşitedir,
………………………………………..bunı tut aqılıñda…
Mevlâmiz bekley Dualarıñnı,
……………….qorqmayıp aç sen elleriñni…», –
………………………………..dep, musafir ketmege azırlandı…
,,Nasiatım budır: er bir ağır alda
…..dertlerge derman olur sadece
………………………………….Dua, Dua, Dua…» –
………………………Daa sesini ketire edi akisseda…
Musafir ketken soñra,
………………..İnsan ellerini açıp,
……………………………Dua etti Mevlâğa….
Baarni beklep…
Tabiat qış yuqusından uyana,
O baarni qarşılamağa azırlana…
Beyaz yorğan tübünde tüş körgen çiçekler,
İlk baar künlerinde bu dünyanı körerler…
Şu aq qar örtüsi tübünde
İlk küneş nurlarını is etip,
Baarniñ birinci habercileri
Peyda olurlar yer yüzünde,
Baar kelgenini bildirip alemge…
Tolur ortalıq yeşillikke,
Güller açarlar tereklerde…
Öz türkülerini quşlar öterler,
Küneş saçqan nurlarına sevinerler…
Baarde alem deñişe,
Yañı ümütler bu mevsim ketire…
Yañı imkânlar bu zaman doğura,
Cian cazibeli müitke dala…
GECE SUBETDEŞİM…
Bu gece musafir evime keldi…
«Selâm aleyküm, mümkünmi?, —
………………….dep, qaqtı penceremni…
Onı bir ande odama yiberdim:
,,Aleyküm selâm, hoş keldiñ!», —
……………………………………….dep, penceremni açtım…
Kirdi… soñra ise böyle ayttı:
,,Bilesiñmi, kökte kezip, yoruldum…
Sende biraz raatlansam,
Razı olursıñmı, dostum?»…
Oña razılığımnı berdim:
,,Ebet, menim evim — seniñkidir…» —
………………………………..dep, cevap berdim…
Subetimiz uzun edi,
Muzakere ettik
……………….bir çoq mevzularını.
Subetnen vaqıt pek tez keçti,
Subetdeşime, avsuz ki,
Ketmege zaman keldi…
Qonuşmanıñ soñunda o böyle dedi:
,,Musafirçenligiñ içün teşekkür bildirem,
Çoqtan iç kimsenen laf etmedim,
Yekâne subetdeşimsiñ sen menim…
Kerçekten biraz raatlandım sende,
Tanış olğanımdan hoşnutım sen ile,
Bir kün kelerim saña, bekle…»…
,,Allah razı olsun!, — edi cevapım,
Kelgeniñni sabırsızlıqnen beklerim», —
…………………………………….fikrimni devam ettim…
Subetdeşim kök yüzüne qayttı,
Soñki kere, ayım,
………………….öz parlaq nurlarınen
Aydınlatıp odamnı,
……………….Bulutlar arasında yoq oldı…
Şu bulutlar bütünley qaplap semanı,
Qaranıqqa daldırdı dünynı..
Переводы
Автор Алие Кендже-Али «Что в душе у поэта?..»
Ne şairniñ göñülinde? Sıcaq yaz,
Suvuq küz ve qış accı…
Ve nasıl etip şairniñ içinde bu episi sığdı?
Qafiyesiz ve yuqusız nasıl o sağ qala?
Sadece baar kelmey oña…
Şeerde ise çoq baar ve coşma,
Er bir keçken insan alıştıdır buña.
Ve bu müşkül qanlı dava
Kene çevirile ilhamğa.
