Aytalar ki, balalar doğrusını ayta. Bu dudaqlar ikmetli şeyler aytqanda, bunı yazıp, adamlarğa bildirmege isteysiñ. Sizge de aynı böyle yapmağa teklif etemiz – memnüniyet ile siziñ kiçik mizahçılarıñıznıñ fikirlerini oquyıcılarğa bildirecekmiz. Şimdi ise, içtimaiy ağlardan alınğan lâtifelerni diqqatıñızğa taqdim etemiz.
- – Kemal! Kemane çalmasını yahşı ögrenseñ, saña er kün bir kümüş beririm.
– Razı degilim, bita. Eger çalmasam, qomşularımız er kün eki kümüş bermekni işandıralar.
- – Baba, siz qayda doğdıñız?
– Samarqandda.
– Ya anam?
– Taşkentte.
– Ya men?
– Kezlevde.
– Ya bizler nasıl etip bir-birimizni taptıq?
- Alim sen Tairlerge barma, o yahşı bala degil!
– Ya men?
– Sen yahşı balasıñ.
– Yahşı ana! Aysa Tair bizge kelsin.
- – Almanı bağçada ne vaqıt cıymaq yahşı? – dep soray ocapçe talebeden.
– Qaravulnıñ köpegi bağlı olğan vaqıtta, – dey bala.
- – Ana! Ne vaqıt yarın olacaq?
– Bugün gece yuqlasañ soñ.
– Ekinci künü sefer kene anasından soray:
– Ana, şimdi yarınmı?
– Yoq, şimdi bugün.
– Ne yapsam eken, iç yarını tutıp olamayım!
Къырымтатар лятифелер pabliginden alınğan malümat.
