Qırım radiosınıñ muarriri Server Bekirov Romaniya vatandaşlarımıznıñ uzurında bulunıp, unutılmaz teessuratlarnen qaytıp keldi. Onıñ bir sıra maqaleleri, bu cumleden tarihçı-alim Tasin Cemil, Butündünya qırımtatarları kongressiniñ sabıq idare azası Salâdin Aciaqay ve Dobrucanıñ körümli yazıcısı Neriman İbraimnen olğan subetleri «Qırım» gazetinde basılğan edi. Bu saifede ise onıñ Romaniyada qırımtatarlar birleşmesiniñ reisi, Butündünya qırımtatarları kongressi idaresiniñ azası Varol Amet, Musülmanlarnıñ muftisi Murat Yusuf, Parlament vekili Amet Alâdin, azlıq milletler boyunca ukümet mesleatçısı Necat Sali, Kostel qasabasınıñ golovası Cevat Kerim, aytuvlı yazıcı Guner Aqmolla, belli alimler Eden Maмut ve Tasin Cemil, namlı fermer Unal Mambet, meşur sanatkâr Aydın Celil ve keçken sene rahmetli olğan büyük cemaat erbabı Salâdin Aciaqaygğa bağışlanıp yazılğan epigrammalar derc etile.
Server Bekirov
Güner Aqmollağa Güner Aqmolla – Qırımtatarı, «Milletim – Qırım» – Onıñ şiarı. Vatanğa kelip Tarihın yaza – Tatar keçmişin İnenen qaza. Er bir işte Halqqa bazana – «Emel»ni tiklep, Savap qazana. Yapqan işlerin Qıymeti büyük – Nazik qadınçün Pek ağır bir yük. Onıñ astından Bu insan çıqar – İcadın quveti Kederni yıqar. Roman ilinden Tarihçı-yazar Milliy keneşte Faal bir aza. Eden Mamutqa Asabalıqımız zengin Tüşüncede Dostum Eden. Başı qata – Bilem neden. «Roman tatar» Coydı ilin, Coya yata Tuvğan tilin… Til bilgenler Ep eksile – Zaman halqnıñ İzin sile. Milletimiz Cesür olğan. Onçün hanlar Meşür olğan. Ecdatlardan Bir ediye – Roman ilde – Mecidiye. Keçmişinden Bir hatıra, Ümütlerni Ep arttıra. Milliy ğurur Raatsızlay – Accı dertten Yürek sızlay. Mevcut zengin Mirasımız. Ya til bilgen – Pek azımız. Til bilmemek Fenaallıq, İnsan içün Masqaralıq. Til bilmemek – Zır caillik, Millet içün Bir hainlik. Tilimizni Ögreneyik, Bilmemekten – İgreneyik. İşke tezce Kirişeyik, Maqsatlarğa İrişeyik! Qırım degen Tilge coşıñ – Ğurur ile İsse qoşıñ. Unal Mambetke Fermer Ridvan* dostuma Sport eglence degildir – Regbide bu biline, Can küydürip oynasañ – Tanılasıñ iliñe. As sportçılar içün de Bir künü ola «final», Bir şey ebediy degil – Bunı bilesiñ, Unal. Onçün biraz tırışıp, Barlıqlı fermer boldıñ, Yaz-qış demey çalışıp, Elâl hocalıq buldıñ. Sen saçqan boğdaylarıñ Bol bereket berecek. Dobruca tatarınıñ Er birine yetecek. Sen beslegen sığırlar Bütün köyni baqacaq, Artıp qalğan sütleri Tükânlardan aqacaq. Gece-kündüz qıbırdap, Taze penir aşaysıñ. Gülşen adlı hanımnen Raat-raat yaşaysıñ. * Ridvan – Alla Taalânıñ razı oluvı, begenüvi. Tarihımıznı yazayıq Tasin Cemilge Romaniya mekânınıñ Azer konsulı boldıñ, Büyük tatar diyarınıñ Bir qısımını buldıñ. Türkmen başı ilinde de Büyük elçilik yaptıñ, Bu milletniñ tilinde de Kop yaqınlıqlar taptıñ. Amma Qırım – Vatanıñdır, Baba-dedeñniñ ili, Seniñ tüşünce añıñdır – Ecdat, anañnıñ tili. Bügün Qırım saña muhtac — Sen onı qayğıracañ. Gecelernen köz yummayıp, Tarihını yazacañ. Sen bu işni yapalmasañ – Halqım saña darılır. Millet içün yapqanlarıñ Ebediyen añılır! Saladin Acıaqayğa Aqay bolğan soñ — Halq bahtın quracañ, Aqay sözünde Qayaday turacañ. Millet sözüni Qattı tutacañ, Ağırlıq etse İndemey yutacañ. Qırım oğrunda Acıma özüñni, Tañrı yolunda Odep ket sözüñni. Tatarğa sevgiñ Qalbiñden taşqanda. Elâl işleriñ köklerge aşqanda Pak niyetlerle Dualar da etem – Sen milletiñe Aqiqiy cetemen. Halqta sen kibi Cigitler kop bolsın, Vatanım Qırım Olarnen tolsın. Millet bahtını Cüregiñden ada Seniñ artıñda Muqaddes bir Ada! Necat Salige Küreşke küreş qoştıñ Sen yapqan cümertligiñ Tillerde oldı destan, Eyilik sebepçisi – Ebet te, Ana-Vatan. Milletiñe qol tutıp, Kostenceden kelesiñ. Qırım hatırın tapıp, Ne yapmaqnı bilesiñ. Devletçilik oğrunda Davamıznı añlaysıñ. Küreşerek yeñmesek, Sen de bizday qaynaysıñ. Küreşke küreş qoşıp*, Ruhumıznı köterdiñ. Dobruca pelvanların Ana-Yurtta kösterdiñ. Küreşten çetleşmesek Er bir işte yeñermiz, Devletçilik bahtına Bir kün ola yetermiz! *Küreşke küreş qoşıp – milliy davağa sport kureşi koşıp manasında Murad Yusufqa Tañrıdan bir emanet Qozğadı eyecannı, On daqqalıq sükünet Basıp aldı meydannı. Romaniyalı imam Dua-hatimni qıldı, Bizlerde olğan iman Tolusınen açıldı. Millet boyle sarılsa Alla yolundan keter, Din kütilip barılsa Halq arzusına yeter. Cevat Kerimge Merlik Katerina Qırımnıñ Başına yetken. Halq Vatannı terk etip, İcretke ketken. Dobrucanı pek süyüp, Millet urulğan. Ocaqları tutaşıp, Kostel qurulğan… Mında yolbaşçı olmaq – Quvançlı bir al, Öz işiñden baht bulmaq İnsanğa mecal. Yaş nesilni celp etip, Derslerni başla – Talebelerge ana Tilini aşla. İşlerni yolğa salıp, Qırımnı qayğır, Onıñ tutqan işleri Bügün pek ağır. Vatan ayaqqa tursa, Millet oñacaq. Roman tatarına da Qolay olacaq… Varol Ametke Çareli dünânıñ çaresi tapılır Devlet şanı Kopten söndi, Bağçasaray Tilge döndi. Yavur Katrin Irım qıldı, Vahşiy Suvor Halqnı qırdı. Yarım Qırım İcret oldı — Roman ili Tatar toldı. Qadim diyar Qabul etti, Aş-suv ile Yardım yetti. Çare bulğan Mında qaldı, Topraq alıp Uyler saldı. Dobrucada Ocaq taptı, Özü içün Mekân yaptı. Bugün olar Bizge qaray – Ana-Vatan Yolun aray. Ğarbiy taraf Qırımtatar Butün ömür Qırımğa zar. Asret bolıp Tuvğan ilge, Sadıq qaldı Ana tilge. Hanlıq devri, Belki, döner, Asret derdi Özü söner!.. Amet Aledinge Millet vekili olmaq – Ğayet büyük itibar, Halqqa eyilik yapmaq Bizim qanımızda bar. Qırımlarnı qayğır, dep Saña rica etemen, İşiñ oñ kelmesini Dua etip isteymen. Aqiqiy fedakârlar Millet içün yaşarlar, Ösip yetken evlâtlar İşlerine şaşarlar! Aydın Celãlğa Kel, beraber, “Biz Qırımdan Ketkende…”ni cırlayıq. Efkârlanıp, Qara deniz Yalısında cılayıq. Vatan içün qurban ketken İnsanlarnı añayıq, Ruhlarına dua oqup Savapların alayıq. Baba-dede vasiyetin Bir vaqıt unutmayıq, Devletçilik oğrundaki Küreşni suvutmayıq… |