«Asannıñ resimlerini körgeniñizde, seyirci olmağa – qolay iş degildir. Bu ressam alğı qolaylığı, tüşünceniñ pastoralliginen sizni memnün etmeycek, eserleri er biri ayrı ayrı mürekkeptir ve birlikte, yaş ustanıñ bir çıqış qıdırmasında dolaşqan koridorlardaki bir krit labirintidir».
Belki de, sanatşınas A. Mazükniñ bu sözleri, qırımtatar tasviriy sanat müzeyi zalında sergilengen yaş qırımtatar ressamı Asan Baraşnıñ eserlerinen tanışqanda seyircini qaplağan duyğularnı eñ yahşı şekilde ifade etmektedir. Assotsiativ, metaforik dünyasını yaratıp, onı çanlama energiya ve impulsivlik ile toldırıp, müellif bazan grotesk formalar vastasınen qasevetlerini biznen paylaşmağa tırışır.
Mütehassıslarğa köre, Asan Baraşnıñ icadı yañı ve onıñ tam alğı olunması içün resimlerge ressam közlerinen baqmağa kerek. Ve aynı zamanda iç kimse onıñ resimleri yanından qayıtsız keçip olamaz. Resimler özüne diqqat çeke, körüngenler tüşünmege ve añlamağa, kerçeknen bir bağ qıdırmağa mecbur eteler.
Ressamnıñ belli bir mevzuda turmağanı diqqat çekke. Qırımtatar sanatına cesaretnen yañı formalar kirsete, bunnen beraber eserlerinde milliy motivlerden de vazgeçmey. Qırımtatar mevzusı «Mavı qavehane», «Arabacı» kibi eserlerinde közetile ve bu eserlerde vaat etilgen topraqlarda sığınmaq istegen, yorğun bir yolcu halqnı mucessemlene.
Asan Baraşnıñ itirafına köre, icadınıñ tarzını belgilemek, konkretleştirmek pek mümkün degildir. Büyük resimlerni daa çoq saylağan, özüni monumental-ressamlardan bellep, olarda bir çoq üslüp beñzemesi olğanını saya ve bu adiseni bir söznen – kerçekçilik olaraq adlandıra. Dünya, yaş ressamnıñ tasavurında tamam böyle körünmekte ve bunı seyircige özüne kerçekçiliknen qarşılaştırmağa imkân bere.
Asan Baraşnıñ icadınen aşadaki ssılkadan keçip, tanışmağa mümkün.
