Canı barnıñ ümüti bar.
Sabırnıñ tübü – sarı altın.
Ümütsiz taş baş yarar.
Ümüt etseñ, soqur közden yaş kelir.
Azğa qanaat etmegen, çoqtan marum qalır.
Az olsa yeter, çoq olsa keter.
Sabırlını er kes sever.
Kişini qarar – qasevet qartayta.
Dert içten kemire.
Dermanı tapılmağan dert yoqtır.
Dertni yaşırğan dermanını tapalmaz.
Azına könmegen, çoqunı körmez.
Aqlıña aqıl qoş, açuvıña – sabır.
Dertli közge yuqu yoq.
Aytsañ – belâ, aytmasañ – dert.
Aytsañ – bir belâ, aytmasañ – eki.
Suv körmezden papuç çıqarma.
Qasevet olmasa, quvanç da olmaz edi.
Qotur üstüne – çıban.
Canı barnıñ, ğamı bar.
Sır sırnı açar, sır da – dertni.
Ot tüşken yerni yaqar.
Merametten dert asıl olur.
Keç olsun – hayırlısı olsun.
İtimal derya yanar.
Dertsiz yigit yar tapmaz.
Derdiñ olsa olsun, borcuñ olmasın.
Dertsizge dert aytma.
Azğana aşım – qayğısız başım.
Ğam ile qasevet – ömür türpüsidir.
Er dertniñ bir devası bardır,
Er cefanıñ – bir sefası.
Divarnı dım yıqar, insannı – qasevet.
Sabır etken – muradına yetken.
Bugün ağlağan, yarın küler.
Aşq söyletir, dert ağlatır.
Qanaat – tükenmez bir hazinedir.