Dostsuz adam – qanatsız quş.
Dostsuz başım – tuzsгz aşım.
Dost ağlatıp, duşman küldürip aytar.
Dostuna ürmet etken, özüne sayğı qazanır.
İçek-bağır et olmaz,
Eski duşman dost olmaz.
Betke degil, yürekke baqıp dost ara.
Aq dost qara kün içün.
Afu etilgen duşman dost olmaz.
Dost başqa baqar, duşman – ayaqqa.
İtnen mışıq dost olmaz.
Ateşnen suv tilsiz duşmandır.
Quş qanatına işana, insan – dostuna.
Köpeknen dost ol da, tayağıñnı elinden taşlama.
Suvğa tayanma, duşmanğa inanma.
Urbanıñ yañısı yahşı, dostnıñ eskisi.
Sırası kelgende dost içün otqa yan.
Yahşı dostnıñ faydası tiymese de, zararı tiymez.
Duşmannıñ kiçigi de büyük belâ ketirir.
Duşmanğa aşıñnı berme,
Aşıñnı berseñ başıñnı yer.
Dost qara künde belli olur.
Börünen dost olsañ, itiñ yanıñda olsun.
Duşmanıñ külgeni – sırıñnı bilgeni.
Dost hatrı içün çiy tavuq bile aşalır.
Biñ dost – az, bir duşman – çoq.
Aytma sırıñnı dostuña; dostuñnıñ da dostu bardır, o da aytar dostuna.
Can ağırtqan – dost degil.
Cebiñde parañ olmasın – dostuñ olsun.
Duşmanıñ sıçan olsa da, küçüñ arslanday olsun.
Yaman tuvğanıñ olğance, yahşı arqadaşıñ olsun.
Esaplı dost ayırılmaz.
Er kesnen dost olma, bilmegen kişiñnen yolğa çıqma.
Dostqa dost ol, duşmanğa – duşman.
